بر خلاف مصالح ساختمانی سنتی از قبیل آجر ، سنگ و بتن ، سازه پارچه ای کششی به طور کامل از قبل در کارگاه ساخته می شود و در محل به مشتری تحویل می گردد و هیچ گونه فعالیت عمرانی در محل انجام نمی شود. در نتیجه کارگاه دوخت پارچه کششی سالن هایی با متراژ های بزرگ چند صد متری هستند تا بتوانند پارچه کششی مورد نیاز یک سازه غشایی را بدوزند.
دوخت پارچه کششی با چسب

دوخت پارچه کششی با چسب

به علت تنوع پارچه های کششی و تنوع مصارف مختلف آنها می توان از روش های گوناگونی برای برش و دوخت پارچه کششی استفاده کرد، اتصال پارچه کششی باید به نحوی انجام گردد که تنش و کشش یک پارچه به طور یکنواخت به تکه پارچه کناری منتقل شود و موج یا پارگی بر روی آن اتفاق نیفتد ، بطور کلی ما سه روش اصلی برای اتصال پارچه های کششی به یکدیگر داریم :

۱- چسب پارچه

برای سازه های کششی دکوراتیو که در فضای داخلی ساختمان بکار می روند می توان از چسب شیشه ای سیلیکونی استفاده نمود. این چسب استحکام دوخت و جوش را ندارد و فقط برای سازه های کششی غیر باربر مورد استفاده قرار می گیرند. این سازه های کششی بیشتر در دکوراسیون داخلی مصرف دارند.

در مقایسه علاوه بر ضعیف بودن چسب ، بسیار زمان بر می باشد ، دوخت پارچه با چسب در برابر باد شدید مقاومت کافی ندارد و در اکثر موارد تحت نیروی باد سازه پارچه ای از محل دوخت پاره شده است. همچنین این چسب ها که به نوعی حلال صنعتی هستند برای سلامت کارگران و هم محیط زیست بسیار خطرناک می باشند که ایمنی کارگاه دوخت پارچه را در خطر می اندازند.

۲- دوخت پارچه

دوخت پارچه کششی با چرخ خیاطی صنعتی

دوخت پارچه کششی با چرخ خیاطی صنعتی

برای برخی پارچه های PDFE که رویه PVC ضد آب ندارند می توان از دوخت با دستگاه چرخ خیاطی صنعتی با دوخت اشعه UV استفاده نمود. معمولا این نوع دوخت برای سازه های کششی کوچک فضای داخلی مورد استفاده قرار می گیرد.

پارچه هایی که با استفاده از دوخت متصل می گردند در برابر عبور هوا و نیز نفوذ آب مقاومت ندارند و در بخشی از سازه های غشایی مورد استفاده قرار می گیرد که نیازی به ضد آب شدن ندارند. از دیگر ضعف های این نوع دوخت عدم امکان استفاده در محیط هایی هست که نیاز به عایق شدن در برابر خاک ، رطوبت و باکتری و جلوگیری از فساد مواد داخل سازه می باشد، شایان ذکر است این نوع دوخت تحت فشار بارهای وارده از جوش ضعیف تر عمل می کند.